صِبْغَةَ اللَّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ
اين است نگارگرى الهى و كيست خوشنگارتر از خدا و ما او را پرستندگانيم
- تفسیر و مفاهیم
- اعراب و موضوع آیات
- نکات تجویدی
موضوع: رنگ خدائى
مراد از صبغه الهی چیست و چرا خداوند بر پذیرش چنین رنگی تاکید دارد؟
در این آیه می‌فرماید: تنها رنگ خدائى را بپذیرید «صِبْغَةَ اللّهِ» که همان رنگ ایمان و توحید خالص است و چه رنگى از رنگ خدائى بهتر است؟ و ما منحصراً او را پرستش مى‌کنیم «وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ صِبْغَةً وَ نَحْنُ لَهُ عابِدُونَ».
قرآن فرمان مى‌دهد: همه رنگ‌هاى نژادى، قبیلگى و سایر رنگ‌هاى تفرقه انداز را از میان بردارند و همگى به رنگ الهى در آیند.
مفسران نوشته‌اند: در میان مسیحیان معمول بود فرزندان خود را گاه با ادویه مخصوص زرد رنگى که به آب اضافه مى‌کردند غسل تعمید مى‌دادند و مى‌گفتند: این رنگ خاص، باعث تطهیر نوزاد از گناه ذاتى که از آدم به ارث برده است مى‌شود.
قرآن بر این منطق بى‌اساس، خط بطلان مى‌کشد و مى‌گوید: بهتر این است به جاى رنگ ظاهر و رنگ‌هاى خرافاتى و تفرقه‌انداز، رنگ حقیقت و خدائى را بپذیرید تا روح و جانتان از هر آلودگى پاک گردد.
رنگ خدائى یعنى رنگ وحدت، عظمت، پاکى و پرهیزکارى، رنگ بى‌رنگى، عدالت، مساوات و برادرى و برابرى، رنگ توحید و اخلاص، که انسان‌ها مى‌توانند در پرتو آن همه نزاع‌ها و کشمکش‌ها را از میان بردارند، و ریشه‌هاى شرک و نفاق و تفرقه را برکنند.
آنچه ابدى و همیشگی و پایدار است همان رنگ و صبغه الهى است.
«كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ»[1]
در احادیث متعددى از امام صادق علیه‌السلام در تفسیر این آیه نقل شده که مقصود از «صِبْغَةَ اللّه» آئین پاک اسلام است.[2]
هر کس به چیزی تکیه و افتخار می‌کند گروهی به قوم شان، بعضی به فرزندانشان، بعضی به دوستانشان و… ولی همه اینها بالاخره روزی او را رها می‌کنند و کمرنگ شده و از بین می‌روند اما رنگ خداوند باقی ماندنی است.
اگر انسان‌ها برای رضای خدا و خدمت به خلق کار کنند خداوند نیز مردم را برای آنها نگه می‌دارد و این امر هم در دنیا و هم در آخرت دستگیرشان خواهد بود.
[1] . سوره قصص، آیه 88
[2] .تفسیر نمونه, ج1, ذیل آیه 138بقره
مؤسسه نورالیقین
مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی
بدون دیدگاه