الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ
[همان] كسانى كه چون مصيبتى به آنان برسد مى گويند ما از آن خدا هستيم و به سوى او باز مى گرديم
- تفسیر و مفاهیم
- اعراب و موضوع آیات
- نکات تجویدی
موضوع: مقام صابران
خداوندمقام صابران راچگونه بیان می‌کند؟
صبر اقسامی دارد: 1) صبربرطاعت 2) صبربرمعصیت ۳) صبردرمصیبت
صبر هر چند تلخ باشد پاداش الهی بیش از آنهاخواهد بود، عنوان مصیبت مطلق است و هر قسمتی اعم از آنچه از طرف خدا وآنچه از ناحیه خلق خداوند باشد پدید می‌آید، مقام صابرین آنقدر بالاست که در چند جای قرآن آمده است.
«إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ»[1]
«سَلَامٌ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ»[2]
«أُولَئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوا وَيُلَقَّوْنَ فِيهَا تَحِيَّةً وَسَلَامًا»[3]
پس در قرآن برای صابرین اجر و مقاماتی از جمله بشارت، سلام و صلوات رحمت و آمرزش، محبت، غرفه جنت،
غرفه مقام والایی در بهشت است که به هرکسی تعلق نمی‌گیرد نه به معنای عرفی غرفه که ما می‌شناسیم.
پس اگر بخواهیم از دینداران باشیم باید صبرمان را خیلی زیاد کنیم انسان در راه تبلیغ و اجرای دین خسته می‌شود اما خستگی نباید باعث کوتاه آمدن و عقب نشینی از این راه مقدس شود بلکه با الگو قرار دادن ائمه بزرگوار و آموختن صبر از آنها باید مقاومت‌مان را افزایش دهیم هرچند خیلی‌ها پشت سرمان حرف‌هایی بزنند و ما را سرزنش کنند و حتی ما را تنها گذارند از امام حسین علیه‌السلام آموختیم که انسان مومن در برابر «لومة لائم» ترس به دل راه نمی‌دهد و قدم‌هایش را محک‌متر برمیدارد.
در این آیه صلوات رحمت و هدایت را به عنوان اجر صابران نام برده و این صلوات، التفات و نظر لطف خداوند استبرای نورانی کردن و رهانیدن انسان از تیرگی وظلمت است در دعای ندبه می‌خوانیم «انْظُرْ إِلَيْنَا نَظْرَةً رَحِيمَةً».اگر انسان پرده‌های ظلمت از جمله بخل، حسادت، ظلم و… را روی قلب خود کشیده باشد دیگر نور خدا وارد این قلب نمی‌شود. نور خدا نازل می‌شود اما پرده‌های ظلمانی که روی قلب کشیده نمی‌گذارد نورش به قلب بتابد.[4] نورانيّت، روشني و صفايي كه انسان در درون خود احساس م‌كند از آثار صلوات الهي و از بركات آن است و انسان بر اثر همين نورانيت به اطاعت و امتثال فرمان خداوند علاقه‌مند، از گناه منزجر، از جهنم هراسناك، به بهشت شائق، از صمیم دل دوستدار موالیان الهی و اهل‌بیت نبوت علیهم‌السلام و دلبسته و مبتهج به سیره و سنت آن ذوات نورانی است.[5]
[1] . سوره زمر، آیه 10.
[2] . سوره رعد، آیه 24.
[3] . سوره فرقان، آیه 75.
[4]. بیانات استاد
[5] . تفسیر تسنیم ج۷ص697
مؤسسه نورالیقین
مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی
بدون دیدگاه