بسم الله الرحمن الرحیم
استاد آل مرتضی در سالروز شهادت امام موسی بن جعفر علیه السلام، ضمن عرض تسلیت به محضر مبارک امام عصر(عج) و دانش پژوهان مؤسسه نورالیقین، بیانات خود را با دو حدیث گهربار از امام کاظم علیه السلام، مزین کردند.
الإمامُ الكاظمُ عليه السلام : لَيسَ مِنّا مَن لَم يُحاسِبْ نفسَهُ في كُلِّ يَومٍ ، فَإن عَمِلَ حَسَنا استَزادَ اللّه َ ، وإن عَمِلَ سَيِّئا استَغفَرَ اللّه َ مِنهُ وتابَ إلَيهِ .
از ما نيست كسى كه هر روز به حساب نفس خود رسيدگى نكند . اگر كار خوبى كرده باشد از خداوند فزونتر بخواهد و اگر كار بدى كرده باشد از خداوند آمرزش بخواهد و به درگاه او توبه كند .
الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :إنّ المؤمنَ أعَزُّ مِن الجَبلِ ، الجَبلُ يُسْتَفلُّ بالمَعاوِلِ ، و المؤمنُ لا يُسْتَفلُّ دِينُهُ بشيءٍ .
مؤمن از كوه سخت تر است؛ زيرا كوه با ضربات تيشه تَرَك برمى دارد، اما دين مؤمن با هيچ چيز تَرَك بر نمى دارد.
استاد در شرح این حدیث فرمودند:
چنانچه مومن مانند کوه باشد، تندبادها و مشکلات او را دچار تزلزل نمیکند.
در برابر موانعی که از جانب شیطان و نفس اماره برای او ایجاد می شود، ترسی به خود راه نمی دهد زیرا به ریسمان محکمی تمسک جسته که او را از سقوط در وادی هلاکت نجات می دهد.(… فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ لَا انفِصَامَ لَهَا..)
استقامت و استواری مؤمن، او را به جهتی سوق می دهد که هیچ گاه در راه دفاع از آئین الهی دچار توقف نمیگردد، بلکه مانند نهری همواره در این مسیر جریان دارد.
ایشان در ادامه مختصری به زندگی نامه امام هفتم علیه السلام اشاره نمودند.
دوران امامت موسی بن جعفر علیه السلام مصادف با اوج قدرت حکومت بنی عباس و همزمان با چهار تن از حاکمان عباسی به نامهای منصور دوانیقی، مهدی عباسی، هادی عباسی و هارون الرشید بود.
از جمله ویژگیهای منصور دوانقی این بود که:
وی به خست و سختگیری بسیار شهره بود بهطوریکه خود شخصاً سکهها را میشمرد و این شدت خسیسی به حدی بود که وی به «دوانیقی» مشهور شده بود.
او فردی ظالم و کافر بود اما چهره ای منافق گونه داشت و در ظاهر اهل ریا و تظاهر بود .
بسیار خونریز بود و عداوت و ظلم عجیبی به آل ابوطالب و فرزندان حضرت زهرای مرضیه (س) نشان داد. او بسیاری از سادات و فرزندان حضرت زهرا (س) را به شهادت رساند و بزرگترین جنایتش به شهادت رساندن رییس مذهب شیعه حضرت امام جعفر صادق (ع) بود.
امام کاظم به عنوان بالاترین شخصیت تشیع در آن عصر به شدت مورد آذار دستگاه جور قرار گرفتند.
موسی بن جعفر یقیناً یک دورانی را در خفا و در مکانهایی زیرزمینی زندگی میکرده است. و در نهایت پس از تحمل شکنجه های زندان هارون الرشید (لعنة الله علیه) به فیض شهادت نائل آمدند.
موسس محترم مؤسسه نورالیقین در ادامه شهادت باب الحوائج علیه السلام را به شهدای مقاومت پیوند زدند و فرمودند:
تاریخ تکرار می شود.(التاريخ يعيد نفسه)
در عصر حاضر نیز بزرگان و علمای شایسته ای در مبارزه با ستمگران عالم، به تبعیت از امام هفتم علیه السلام سختیها و مصائب سنگینی را در دفاع از مظلومین عالم تحمل میکنند.
چنانچه شهدای بزرگواری همچون شهید سید حسن نصرالله، شهید اسماعیل هنیئه، شهید مغنیه و دیگر شهدا و مجاهدین مقاومت برای حفظ جان خود، مانند امام کاظم السلام زندگی مخفیانه ای را انتخاب کردند و در قعر زمین مخفی می شدند.
اما دشمن سفاک در نهایت در اوج شرارت و خونریزی، مجاهدین مقاومت را به شهادت رساند.
غاصبان خونریز گمان کردند که با شهادت این بزرگواران به اهداف پست خود رسیدند، آنها نمیتوانستند درک کنند که شهادت در راه خدا و ایثار خون در راه پیشرفت آرمانهای والای اسلامی عالیترین هدف مردان خدا است. چون شهادت آنان به عنوان الگو،
فکر استشهاد و نثار جان را به دیگران نیز القا می کند.
غیرت دینی را به آنها می آموزد.
روحیه ظلم ستیزی را در آنها تقویت می کند.
اسلام حقیقی و ناب را به جهانیان معرفی می کند.
همانگونه که شهادت سالار شهیدان و اهل بیت سبب شد که جبهه مقاومت قوی تر شود و به پیروی از فرهنگ شهادت قیامهای مردمی شکل بگیرد و حرکت شیعه در مسیر دفاع از دین سریعتر شود.
مؤسسه نورالیقین
مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی
بدون دیدگاه