يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقُولُوا رَاعِنَا وَقُولُوا انْظُرْنَا وَاسْمَعُوا وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ
ای کسانی که ایمان آورده اید! [هنگام سخن گفتن با پیامبر] مگویید: راعنا [یعنی: در ارائه احکام، امیال و هوس های ما را رعایت کن] و بگویید: انظرنا [یعنی: مصلحت دنیا و آخرت ما را ملاحظه کن] و [فرمان های خدا و پیامبرش را] بشنوید. و برای کافران عذابی دردناک است.
- تفسیر و مفاهیم
- اعراب و موضوع آیات
- نکات تجویدی
موضوع: دست آویز به دشمن ندهید
با توجه به جمله (لا تقولوا راعنا) قرآن کریم برای جلوگیری از سوء استفاده مخالفین چه توصیه ای به مومنین می‌نماید؟
جمله «راعنا» خالى از یک نوع تعبیر غیر مؤدبانه نیست; زیرا راعنا از ماده مراعات (باب مفاعله) است و مفهومش این مى‌باشد تو ما را مراعات کن، تا ما هم تو را مراعات کنیم و چون این تعبیر (علاوه بر سوء استفاده‌هائى که یهود از آن مى‌کردند) دور از ادب بوده است، قرآن مسلمانان را از آن نهى کرد
از این آیه به خوبى استفاده مى‌شود مسلمانان باید در برنامه‌هاى خود مراقب باشند هرگز بهانه به دست دشمن ندهند، حتى از یک جمله کوتاه که ممکن است سوژه‌اى براى سوء استفاده دشمنان گردد، احتراز جویند، قرآن با صراحت براى جلوگیرى از سوء استفاده مخالفان، به مؤمنان توصیه مى‌کند: حتى از گفتن یک کلمه مشترک که ممکن است دشمن از آن معنى دیگرى قصد کند و به تضعیف روحیه مؤمنان بپردازد، پرهیز کنند، دامنه سخن و تعبیر وسیع است، چه لزومى دارد انسان جمله‌اى را به کار برد که قابل تحریف و سخریه دشمن باشد.
وقتى اسلام تا این اندازه اجازه نمى‌دهد بهانه به دست دشمنان داده شود، تکلیف مسلمانان در مسائل بزرگ‌تر، و بزرگ‌تر روشن است، هم اکنون گاهى اعمالى از ما سر مى‌زند که از سوى دشمنان داخلى، یا محافل بین المللى سبب تفسیرهاى سوء و بهره‌گیرى بلندگوهاى تبلیغاتى آنان مى‌شود، وظیفه ما این است: از این کارها جداً بپرهیزیم و بى جهت بهانه به دست این مفسدان داخلى و خارجى ندهیم.[1]
امروزه نیز در برخی آداب و رسوم ما مثلا در نحوه عزاداری بر سید و سالار شهیدان متاسفانه عده‌ای از سر جهالت یا عامدانه دست به عادات غلطی چون قمه زدن و غیره می‌زنند که این حالات موجب می‌شود تا عزاداری
اولا: به جای اینکه حرکت آفرین و رشد دهنده باشد غفلت زا و مانع حرکت می‌گردد و ثانیاً: سبب سوء استفاده دشمنان قسم خورده اسلام و تشیع می گردد.[2]
[1] . تفسیر نمونه، ج۱، ص ۴۴۲
[2] . برگرفته از کتاب عزادار حقیقی
مؤسسه نورالیقین
مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی
بدون دیدگاه