وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَقَفَّيْنَا مِنْ بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ أَفَكُلَّمَا جَاءَكُمْ رَسُولٌ بِمَا لَا تَهْوَى أَنْفُسُكُمُ اسْتَكْبَرْتُمْ فَفَرِيقًا كَذَّبْتُمْ وَفَرِيقًا تَقْتُلُونَ
و همانا به موسى كتاب [تورات] را داديم و پس از او پيامبرانى را پشت سر هم فرستاديم و عيسى پسر مريم را معجزه هاى آشكار بخشيديم و او را با روح القدس تاييد كرديم پس چرا هر گاه پيامبرى چيزى را كه خوشايند شما نبود برايتان آورد كبر ورزيديد گروهى را دروغگو خوانديد و گروهى را كشتيد
- تفسیر و مفاهیم
- اعراب و موضوع آیات
- نکات تجویدی
موضوع: رسالت پیامبران
غرض از ارسال پی در پی رسولان در اعصار مختلف چه می‌باشد؟
هواپرستان بى‌ایمان، چون دعوت انبیاء را هماهنگ با منافع کثیف خود نمى‌دیدند در برابر آن مقاومت مى‌کردند، مخصوصاً با گذشت زمان تعلیمات آنها را به بوته فراموشى مى‌سپردند، روى همین جهت لازم بود، براى یادآورى مجدد انسان‌ها، رسولان خدا یکى پس از دیگرى فرستاده شوند، تا مکتب آنها به دست فراموشى سپرده نشود.
در سوره مؤمنون آیه ۴۴ مى‌خوانیم: ثُمَّ أَرْسَلْنا رُسُلَنا تَتْرا کُلَّ ما جاءَ أُمَّةً رَسُولُها کَذَّبُوهُ فَأَتْبَعْنا بَعْضَهُمْ بَعْضاً؛ سپس رسولان خود را پى در پى فرستادیم هر زمان رسولى به سراغ امتى مى‌آمد او را تکذیب مى‌کردند، و ما آنها را یکى پس از دیگرى قرار مى‌دادیم .
در نهج البلاغه، آنجا که هدف بعثت پیامبران را تشریح مى‌کند همین حقیقت بازگو شده است: فَبَعَثَ فِیهِمْ رُسُلَهُ وَ واتَرَ إِلَیْهِمْ أَنْبِیائَهُ لِیَسْتأْدُوهُمْ مِیثاقَ فِطْرَتِهِ وَ یُذَکِّرُوهُمْ مَنْسِیَّ نِعْمَتِهِ وَ یَحْتَجُّوا عَلَیْهِمْ بِالتَّبْلِیغِ وَ یُثِیرُوا لَهُمْ دَفائِنَ الْعُقُول؛ خداوند رسولان خویش را به سوى آنها مبعوث کرد، و انبیاى خویش را به سوى آنان گسیل داشت، تا این که از مردم اداى پیمان فطرى آنها را طلب نمایند، و نعمت‌هاى فراموش شده او را یادآور شوند، با تبلیغات، حجت را بر مردم تمام کنند و گنجینه‌هاى نهفته عقل‌ها را در پرتو تعلیماتشان آشکار سازند.[1]
بنابراین، آمدن پیامبران الهى در اعصار و قرون مختلف براى یادآورى نعمت‌هاى او، و درخواست اداى پیمان فطرت و تجدید دعوت‌ها و تبلیغات پیامبران پیشین بوده است، تا زحمات آنان و برنامه‌هاى اصلاحیشان متروک نگردد و فراموش نشود.[2]
[1] . نهج البلاغه، خطبه اول
[2] . تفسیر نمونه، ذیل آیه
مؤسسه نورالیقین
مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی
بدون دیدگاه