استاد حسینی آل مرتضی در ویژه برنامه سالروز شهادت حضرت معصومه سلام الله علیها در تاریخ پنج شنبه ۴ آبان ماه مصادف با دهم ربیع الثانی در ادامه تدریس تفسیر آیه ۷۰ سوره مبارکه طه فرمودند:
ساحران به دنبال کسب هدایای فرعون به میدان مسابقه آمده بودند ولی خداوند متعال هدیه ایمان و تاج شهادت را به آنان ارزانی داشت.
فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سُجَّدًا قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هَارُونَ وَمُوسَىٰ؛ ساحران همگی به سجده افتادند و گفتند: «ما به پروردگار هارون و موسی ایمان آوردیم!» (طه/۷۰)
آیا ساحران امیدوار بودند روزی به بالاترین درجه ایمان و مقام والای شهادت برسند؟
امام صادق (علیه السلام) در زمینه بیم و امید از قول امام علی علیه السلام میفرمایند : كُنْ لِمَا لاَ تَرْجُو أَرْجَى مِنْكَ لِمَا تَرْجُو؛ نسبت به آنچه امیدی به آن نداری از آنچه امید به آن داری امیدوارتر باش
بر پایه این حدیث شریف انسان با مشورت و فکر، تا اندازهای آگاه و توانا میشود و میتواند درصدی از کامیابی را پیش بینی کند؛ اما مجهولاتش بیش از دانشهای اوست و مقدّراتی که در توانش نیست، بیش از مقدورات وی است، بنابراین باید به آنچه امید ندارد، امیدوارتر باشد.
ذیل حدیث یادشده، امیر مؤمنان، علی (ع) چند شاهد میآورد و میفرماید که موسای کلیم (ع) به امید قَبسی از نار رفت و نور وحی نصیبش شد؛ و ساحران فرعون به امید جایزه رفتند: «قَالُوا إِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُالْغَالِبِينَ» و ایمان بهرهشان شد؛ و مَلکه سبأ به قصد مبارزه سیاسی و پیروزی در سلطنت رفت و از اسلام با سلیمان برخوردار شد. بر پایه این شواهد، روایت «کُن لما لا ترجو أرجی منک لما ترجو» بیانگر توحید و توکّل است و قرآن و اهل بیت علیهم السلام از لوازم و وسائل توکل هستند.
استاد آل مرتضی در ادامه با اشاره به صلوات شعبانیه افزودند: در فرازی از این مناجات میخوانیم “اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْکَهْفِ الْحَصِینِ وَ غِیاثِ الْمُضْطَرِّ الْمُسْتَکِینِ وَ مَلْجَإِ الْهارِبِینَ وَ عِصْمَةِ الْمُعْتَصِمِینَ.”؛ خدایا درود فرست برمحمد وآل محمد صلی الله علیه وآله وآلش که حصار محکم امت اند وفریادرس بیچارگان ودرماندگان وپناه گریختگان ونگهبان عصمت طلبانند.
در عبارت اول این فراز اهلبیت علیهم السلام با تعبیر “کهف حصین” یاد شدهاند، کهف در لغت به معنای غار و پناهگاه است و عبارت “حصین” بهمعنای استواری و استحکام بالا و صفت مشبّهه است و زمانی که به اسم مکانی تعلق میگیرد، بهمعنای جای محکم و استوار به کار میرود؛ بنابراین “کهف حصین” یعنی کوهی بسیار استوار است که برای فرد حصن و امنیت فراهم میکند.
علامه جوادی آملی میفرمایند: وجود مبارک کریمه اهل بیت، فاطمه معصومه در سلسله جلیله انبیاء و اولیا قرار دارد لذا این بانوی بزرگوار ولی نعمت ما هستند و ما به ایشان امید داریم.
پس از حضرت فاطمه سلام الله علیها، حضرت معصومه تنها بانویی است که از امامان معصوم برای ایشان زیارتنامه روایت شده است.
اینکه همه بزرگان در پیشگاه این کریمه عرض می کنند: «اِشْفَعِی لِی فِی الْجَنَّةِ فَإِنَّ لَک عِنْدَ اللَّهِ شَأْناً مِنَ الشَّأْنِ» معلوم می شود که وجود مبارک این کریمه از ولایت الهی برخوردار است و با قرآن همراه است و از قرآن جدا نمی شود. چنین مقامی را اگر کسی بشناسد و آن حضرت را با این معرفت زیارت کند، استحقاق بهشت دارد.»
مؤسسه نورالیقین
مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی
بدون دیدگاه