مقایسه حروف جرّ اصلی، زائد و شبه زائد

حروف جرّ اصلی، معنی فرعی جدیدی را به وجود می آورند که با آن، معنیِ عاملش، کامل و به آن عامل متعلِّق می شود و این حروف جرّ با مجرورش محلی از اعراب ندارند (یعنی اسم مجرور، نقش ترکیبی دیگری نمی گیرد).

حروف جرّ زائد، معنی جدیدی به وجود نمی آورد بلکه معنی جمله را مورد تاکید قرار می دهد و احتیاج به متعلِّق ندارد و اسم بعد از خود را لفظاً جرّ می دهد تا محلاً اعراب داشته باشد.

حروف جرّ شبه زائد، مانند حروف جرّ زائد است که معنی جدید و مستقلی را به وجود نمی آورد و به متعلِّق نیاز ندارد و اسم بعد از خود را لفظاً مجرور می کند تا محلاً اعراب بگیرد.[1]

[1] . موسوعة النحو و الصرف و الاعراب، ص 257

مؤسسه نورالیقین

مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی