تجوید به مجموعه قواعد قرائت صحیح قران گفته می شود. اهمیت تجوید برای همه مطالعات قرانی حیاتی است: تجوید پاسدار ماهیت وحی است تجوید اجازه نمیدهد وحی دستخوش دگرگونی شود، زیرا دارای مجموعه قواعدی جامع و گسترده است که بسیاری از معیارهای تولید صدا نظیر طول هجا، طنین اوایی و تلفظ را سازماندهی می کند.
تجوید به معنای قانون گذاری برای صدای وحی به همان شکلی است که به حضرت محمد ص نازل شد و سپس با همراهی جبرئیل مورد تمرین قرار گرفت.
تجوید به لحاظ تکنیکی عبارت است از اداء هر حرف از مخرجش به نحوی که حق آن حرف کاملا ادا شود. هدف تجوید، قرائت قران به همان شکلی است که خدای عزوجل نازل فرمود؛ دانستن آن وظیفه ای همگانی، و عمل به ان عهده تمام کسانی که می خواهند گفته های قران کریم را قرائت کنند.
بنابراین متاخرین علم تجوید را این گونه تعریف کرده اند: « اداء حرف از مخرجش همراه با اعطاء حق و مستحق آن حرف»
حق حرف : عبارت است از صفات لازمه آن حرف و یا ویژگی های حرف در حال انفراد
مستحق حرف: عبارت است از ویژگی حرف در حالت ترکیب در کلمه، از دیدگاه آواشناسی میتوان به تاثیر آوا ها به یکدیگر اشاره کرد که بدون شک نه تنها حروف از یکدیگر تاثیر می پذیرند بلکه از حرکات نیز تاثیر می پذیرند مانند: مراتب تفخیم حروفی که دارای صفت استعلا هستند و همچنین تاثیر پذیری برخی از آواها بسیار بیشتر از آواهای دیگر است از جمله این آواها حرف”ن” در مجاورت بیست و هشت حرف عربی.
مراد از مولفه زیبا شناختی در حوزه لفظ همه چیزهایی است که با لفظ ارتباط دارند و علاوه بر ویژگی اطلاع رسانی و انتقال پیام خداوند، از عناصر زیبایی شناختی بهره مند هستند که کار انتقال را سریع تر، زیباتر، جذاب تر ، ماندگار تر و اثرگذارتر می کند.
از ویژگی های لفظی قران می توانیم به نظام موسیقیایی ایات اشاره کنیم که در حقیقت کلام عرب که به آهنگ و موسیقی کلام اهمیت می دهد بی سابقه است.این اهمیت هنگامی خود را نشان می دهد که در فرهنگ شفاهی شنیدن و گوش نقش اول را بازی می کنند؛ بنابراین « این پدیده ی موسیقیایی در زبان عربی به همین فرهنگ شفاهی برمیگردد؛ چون ادبیات ، ادبیات گوش است نه چشم وقتی که امتی در داوری متن زبانی به گوش تکیه می کند،گوش ها ویژگی تشخیص میان تفاوت دقیق آوایی را کسب می نماید»
بدون دیدگاه