موسسه نورالیقین در آغاز ماه مبارک رمضان برای بیست وهفتمین سال متوالی ویژه برنامه های این ماه عزیز را در دستور کار خود قرار داده است. از جمله این برنامه ها تفسیر ترتیبی _ موضوعی سور قر آن کریم و جزء خوانی روزانه می باشد.
خرسندیم که آغاز افتتاحیه این مراسم با رونمایی ازکتیبه متبرک حرم حضرت زینب(سلام الله علیها) با حضور حجه الاسلام و المسلمین مرالی صورت گرفت.
سپس استاد آل مرتضی در ادامه تفسیر طرح رضوان به شرح و تبیین آیات سوره انبیاء در ارتباط با ماه مبارک و فضایل آن پرداختند. ایشان ضمن اشاره به خطبه پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) مباحث خود را به شرح ذیل ادامه دادند: پیامبر (ص) در فضیلت ماه رمضان فرمودند: أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَيْكُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ ، شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ ، وَ أَيَّامُهُ أَفْضَلُ الْأَيَّامِ ، وَ لَيَالِيهِ أَفْضَلُ اللَّيَالِي ، وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَات…
آری چگونه در این ماه اهداف بزرگ برای خودمان ترسیم کنیم و چگونه نیل به این اهداف تحقق میابد؟
باید ظرف و سعه وجودیمان را گسترش دهیم در کنار هرظرف مظروفی هست که درون آن قرار می گیرد و باید برای کسب آنچه در ظرف قرار میگیرد تلاش و هزینه کرد.ظرف ماه رمضان عظیم است. ماه مبارک رمضان ظرف نزول قرآن است که نشان دهنده قابلیت و اهمیت این ظرف است پس باید بین ظرف و مظروف اصل تناسب رعایت شود. در حقیقت ما نباید به تلاوت صرف بسنده کنیم چون تلاوت مقدمه است و باید تلاش خود را بالا برده و از مرحله تلاوت پیش تر رویم و به نور و علم عمیق قرآن برسیم.
شان و فضیلت‌های ماه مبارک رمضان ذاتی و واسطه‌ای است. بر این اساس ماه رمضان به صورت صریح در قرآن ذکر شده است. شانهای ماه رمضان: 1. شهر رمضان با ترکیب اضافی و وصفی(شهر الله) بیان شده است. 2. شأن زمانی دارد.《افضل الشهور》 است و طول تاریخ در همه ادیان، زمانی مقدس است. 3. شأن حقیقت وجودی و نفس الامری و عینی دارد و مانند یک مقام مشخص، شخصیتی دارد و مانند قرآن شفاعت و شکایت می کند. (قَدْ أَقْبَلَ إِلَيْكُمْ) رمضان به سوی ما می آید وما باید آمادگی پذیرش آن را در خود ایجاد کنیم
ویژگی‌های ماه مبارک رمضان:
۱. ماه نزول قرآن
2. تعیین سرنوشت‌ها
3. مهمانی و ضیافت الهی
۴. وقوع شب قدر
۵. نزول ملائکه و روح
6. سرشار از مائده‌های آسمانی و غذاهای معنوی
در دعای 《یا علی یا عظیم》 میخوانیم: وَ هَذَا شَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ وَ شَرَّفْتَهُ وَ فَضَّلْتَهُ عَلَى الشُّهُور: و اين ماهی است که خداوند مقامش را عظيم وآن رابر سایر ماه ها كرامت و شرافت و فضيلتش داده است.
حفظ حرمت رمضان و افزایش شرح صدر با ورع وتقوا ودوری از گناه:
پیامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) می فرماید:《 أفضل الأعمال في هذا الشهر الورع عن محارم الله عزّ وجلّ》برترین عمل در ماه مبارک رمضان این است که انسان در این ماه گناه نکند و از حرام‌های الهی پرهیز کند.
روزه داری راهی برای رسیدن به خداست. برای درک بهتر ماه مبارک رمضان باید مراقب زبان و چشم و گوش بودتا آلوده به گناه نشود و به تدریج اجتناب از گناه آدمی را به جایی برساند که ظرف وجودش بزرگ و ارتقاء یابد. روزه قادر است به آدمی نفس مطمئنه ببخشد و او را به مقامات والای عرفانی و روحانی صعود دهد تا در روز عید فطر نظاره‌گر حکومت خدا بر دل خویش باشد (انقطاع عن الناس و انقطاع الی الله )
آیات 19 و 20 انبیاء
وَلَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَنْ عِنْدَهُ لَا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَلَا يَسْتَحْسِرُونَ
يُسَبِّحُونَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ لَا يَفْتُرُونَ
عالم هستى ، بى هدف نيست ، نه شـوخـى و بـازيـچه است و نه لهو و سرگرمى ، بلكه داراى هدف تكاملى حساب شده اى است براى انسانها.
آنچه که در آسمانها و زمين است از آن خداوندبوده
و فرشتگان كه در محضر قرب او هستند هيچگاه از پرستش او تكبر ندارند و هرگز خسته نمى شوند
دائمـا شـب و روز تـسـبـيـح مـى گـويـنـد و كـمترين ضعف و سستى به خود راه نمى دهند.
خداوند متعال نيازى به طاعت و عبادت اين فرشتگان ندارد، پس اگر دستور ايمان و عمل صالح و بندگى و عبوديت به انسان داده ، سود و فايده اش متوجه خودشان است. چون انسان باید باعبادت واطاعت آنچنان ظرف و سعه وجودی خود را گسترش دهد که بهره وحظ کافی را ببرد.
در حقیقت در کنار هر ظرف مظروفی هست که درون آن قرار می گیرد و باید برای کسب آنچه در ظرف قرار میگیرد تلاش و هزینه کرد.ظرف ماه مبارک رمضان عظیم است. ماه مبارک رمضان ظرف نزول قرآن است که نشان دهنده قابلیت و اهمیت این ظرف است پس باید بین ظرف و مظروف اصل تناسب رعایت شود.
در حقیقت ما نباید به تلاوت صرف بسنده کنیم چون تلاوت مقدمه است و باید تلاش خود را بالا برده و از مرحله تلاوت پیش تر رویم و به نور و علم عمیق قرآن برسیم.
کسانی که به مقام عندیت و عنداللهی رسیده‌اند هرگز از بندگی خدا سر باز نمی‌زنند و اهل استکبار نیستند و در عبادت و پرستش نیز دچار خستگی و واماندگی نمی‌شوند.
شایان ذکر است خداوند به عبادت ما نیاز ندارد اما بر اعمال ما ناظر است و ما در محضر او هستیم پس باید ادب حضور را رعایت کنیم.چنانچه قرآن کریم می‌فرماید: «وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ»
موسسه نورالیقین
مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی
بدون دیدگاه