- در حدیثی از سلمان فارسی درباره اختصاصات و ویژگیهای خاص خلفای الهی، ائمه معصومی علیهم السلام، از قول حضرت اميرمؤمنان علیه السلام چنین فرمودند: «علم بلایا و منایا و وصایا (آنچه اوصیای پیغمبران می دانند) و نژادها و علم سلسله اسباب و مسبّبات قضا و قدر الهی و فصل الخطاب (داوری به حق سخن مشخص کننده حق از باطل) و تولد اسلام و سرچشمه های کفر (یعنی نژاد صحیح و فاسد عرب را می شناسم و از محل تولد اسلام که دل انسان است آگاه هستم.) نزد من است، من صاحب میسم هستم و من بزرگترین فرق گذارنده (میان حق و باطل یا میان بهشتی و دوزخی) هستم. من همان بسیار حمله برنده پیروز در حمله های جنگی و دوله الدول هستم. از من بپرسید راجع به آنچه تا قیامت پیش می‌آید و از آنچه زمان هر پیامبری که خداوند او را مبعوث فرموده پیش آمد.» (ترجمه بصائر الدرجات، صفحه 484 – 483)
- یزداد بن ابراهیم از کسی نقل می کند که گفت از حضرت امام صادق 7شنیدم که می فرمود: حضرت امیرالمومنین علیه السلام فرموده است: «به خدا سوگند که خداوند به من نُه چیز عطا کرده که پیش از من به هیچ کس جز پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم عطا نکرده است: راهها به روی من باز شده و علم انساب به من یاد داده شده است و ابرها برای من به حرکت درآمده و علم منایا و بلاها و فصل الخطاب (تعیین کننده حق) را می دانم و با اذن پروردگارم در ملکوت نظر کردم، هیچ چیز از من پنهان نشد چه آنچه پیش از من بوده است و چه آنچه پس از من می آید و خداوند با ولایت من، دین این امت را کامل کرد و نعمتها را بر آنان تمام نمود و به اسلام آنان راضی شد و این هنگامی بود که در روز ولایت (روز غدیر خم) به محمد (صلی الله علیه و آله) فرمود: ای محمد، از من به آنان خبر بده که امروز دینشان را کامل کردم و از اسلام به عنوان دین آنان راضی شدم و نعمت خود را بر آنان تمام کردم. همه اینها نعمت‌هایی است که خداوند آنها را بر من منت نهاده است. سپاس خدای را.» (بصائر الدرجات في فضائل آل محمد صلى الله عليهم، ج1، ص 202)
- ابن سعد از سلیمان احمسی از پدرش نقل کرده که: «قالَ علیٌّ علیه السلام: وَاللّه ِ ما نَزَلَتْ ايَةٌ اِلاّ وَ قَدْ عَلِمْتُ فيما نَزَلَتْ وَ أَيْنَ نَزَلَتْ، اِنَّ رَبّى وَهَبَ لى قَلْبا عَقُولاً وَلِسانا سَؤُلاً؛ حضرت اميرمؤمنان علیه السلام فرمود: به خدا سوگند آيه‌اى از قرآن كريم نازل نشده است مگر اينكه من مى‌دانم در چه موضوعى و در كجا نازل شده است، زيرا پروردگارم به من دلى انديشمند ـ ژرف انديش ـ و زبانى پرسشگر عنايت كرده است. (طبقات، ج2، القسم الثانی، ص101)
بدون دیدگاه